NEUROLOOG VERSUS FUNCTIONELE NEUROLOGIE

Oct 01, 2020
FUNCTIONELE NEUROLOGIE

“Je bent toch ook neuroloog?” Een vraag die ik zowel in Nederland als in Noorwegen vaak krijg. Mijn standaard antwoord is: Nee, ik ben geen arts neuroloog. Binnen mijn eigen vak heb ik een neurologie specialisatie en ben ik “board certified chiropractic neurologist” in de Verenigde Staten. In Engelstalige landen worden door mijn collega’s ter plaatse, voor wat ik gestudeerd heb (functionele neurologie en toegepaste klinische neurowetenschappen), titels als “functional neurologist” of “chiropractic neurologist” gebruikt. In Nederland mag ik mij niet zo noemen en kunnen we deze beschermde titel niet naar het Nederlands vertalen, iets dat ik mijn collega’s vaak heb gezegd toen ik voorzitter was van de beroepsvereniging in Nederland. Dit Omdat ik geen neuroloog in de klassieke zin van het woord ben.

“Maar wat ben je dan wel?” Een logische vraag die vaak volgt. Om dit goed te kunnen begrijpen leg ik in deze korte blog uit wat het verschil is tussen een arts neuroloog en een arts, chiropractor, osteopaat, die functionele neurologie en/of klinische neurowetenschappen heeft gestudeerd. Daarnaast leg ik kort en bondig uit wat het grote verschil in werkzaamheden is.

Opleiding neuroloog en specialisatie toegepaste neurowetenschappen/functionele neurologie

De neuroloog in het ziekenhuis is een arts die in de meeste gevallen geneeskunde in Nederland heeft gestudeerd en zich daarna verder is gaan specialiseren in Neurologie, vaak een leerweg van in totaal 7-8 jaar. Iemand die een functionele neurologie specialisatie heeft, heeft doorgaans naast het afronden van de studie geneeskunde of chiropractie ( universitaire studie en interne praktijk opleiding: op dit moment 6 jaar in totaal) 3-4 jaar besteed aan het afronden van een studie toegepaste klinische neurowetenschappen/ functionele neurologie. Hierna vinden afrondende examens en een registratie (die jaarlijks verlengt moet worden) plaats.

Geen BIG registratie

In Nederland kan iemand met een medisch contact beroep, zoals een chiropractor, die zijn/haar studie in het buitenland heeft gevolgd en waarvan er geen vergelijkbare studie in Nederland is, per definitie niet in het zogenaamde BIG (wet op Beroepen Individuele Gezondheidszorg). Daarnaast is dit register ook al jaren afgesloten voor nieuwe beroepen in de gezondheidszorg. Persoonlijk denk ik dat het tijd wordt om dit verouderde en heel beschermende systeem te herzien, omdat het vernieuwing in de gezondheidszorg tegenhoudt, net als dat het monopolisering in de gezondheidszorg in de hand werkt ;-) .

Dit is tevens de reden waarom chiropractie in Nederland niet in het standaard vergoedingspakket van verzekeraars is opgenomen.

Misverstand

Een van de misvattingen waar ik mij letterlijk bijna elke week over verbaas, is het gegeven dat de meeste mensen met een neurologisch gerelateerd probleem veelal denken dat de neuroloog in het ziekenhuis - of de huisarts - de persoon is om ze met een probleem als een hersenschudding of hernia in de nek of lage rug te helpen. Dit is niet zozeer de schuld van de patiënt die terecht verwacht dat je met zo’n probleem naar de huisarts en/of neuroloog gaat, naar aanleiding van het gezondheidssysteem dat klaarblijkelijk niet duidelijk aangeeft wie wat doet. De huisarts en arts/neuroloog zijn er om vast te stellen of er een ernstig probleem is, waarbij het er om gaat advies te geven wat hier aan te doen is. De taak is vooral diagnostisch en gericht op het monitoren van hoe het verloop van het probleem is. Behandel technisch gaat het vaak niet verder dan het voorschrijven van medicatie die in de meeste gevallen niet de werkelijk onderliggende aard van de problematiek adresseert.

Op de een of andere manier wordt het de patiënt niet altijd duidelijk gemaakt dat dit diagnose stellen en monitoren is wat zij kunnen doen. Dat het verbeteren van functionaliteit in het geval van een neurologisch probleem, ongeacht of dit een beetje of heel veel is, niet tot het takenpakket van de huisarts en of arts/neuroloog behoort, wordt vaak niet duidelijk. Hiervoor wordt naar de fysiotherapeut, ergotherapeut of revalidatie verwezen. Precies daar lopen velen tegen probleem twee aan: De fysio, gespecialiseerd of niet, ergotherapeut of revalidatie arts denkt vaak in generieke, ofwel standaard protocollen en oplossingen, en is veelal niet voldoende onderlegd om te snappen hoe en waar het zenuwstelsel het meest in functie is verstoord. Daarnaast zijn de bovengenoemden niet primair opgeleid om bij elk geval afzonderlijk te kijken welke onderliggende problemen een rol spelen en daar, voor zover mogelijk, een pasklare oplossing voor te bieden. Want laten we wel wezen, je kunt individuele problemen weliswaar classificeren onder een grote gedeelde noemer, maar dit biedt voor de meesten niet de beste oplossing. Dit is jammer genoeg nog steeds een groot grijs gebied waar we in de zorg, als het om neurologisch gerelateerde problemen gaat, op dit moment tegenaan lopen, en waar de patiënt niet goed over wordt geïnformeerd.

Functioneel neurologische toepassingen, een welkome aanvulling.

Nieuwe functies in de gezondheidszorg zoals de toepassing van klinische neurowetenschappen, oftewel functionele neurologie, kunnen dit grijze gebied minder grijs maken. Een chiropractor met een functioneel neurologische specialisatie (die dus niet arts/neuroloog is) kijkt wanneer iemand te maken heeft met een neurologisch probleem, zoals een afgeklemde zenuw of een hersentrauma, eerst of er sprake is van een situatie waar direct in moet worden gegrepen omdat er sprake is van een pathologie (ziektebeeld) waardoor blijvende schade kan ontstaan. In dat geval zal er via de huisarts te alle tijde verwezen moeten worden naar de neuroloog in het ziekenhuis. Daarnaast is hij/zij opgeleid om niet alleen te begrijpen waar een neurologische aandoening vandaan komt maar juist ook hoe deze direct en indirect minder problematisch gemaakt kan worden. Hierbij wordt er bij iedere individuele patiënt gekeken hoe dit op celniveau, systemisch, en in functionaliteit van het hele lichaam tot stand kan worden gebracht. Bijvoorbeeld in het geval van hersenletsel door een hoofdtrauma, zal niet alleen gekeken worden of er sprake is van neuro inflammatie (het immuunsysteem van het hoofd dat geactiveerd is door het trauma en bijvoorbeeld hersen mist veroorzaakt); neurovasculaire ontkoppeling (waardoor cognitieve problemen kunnen ontstaan); een verstoord samenspel tussen centraal evenwicht, nek, lichaam, en hersenen; of een verstoorde prikkelverwerking in de registratie van oog informatie.

Een aantal veel voorkomende functionele problemen die veel klachten kunnen geven zonder dat er sprake is van blijvende neurologische schade. Daarnaast zal een medisch beroepsbeoefenaar die werkt met functioneel neurologische toepassingen vervolgens kijken hoe ontstane functionele problemen in het zenuwstelsel, bijvoorbeeld met gerichte leefstijlveranderingen, behandeling, training, specifieke natuurlijke suppletie, kunnen worden verbeterd. Iets waarvoor de meeste neurologen en fysiotherapeuten niet zijn opgeleid. Kortom er is zeker ruimte voor beroepen in de (Nederlandse) gezondheidszorg die het gebrek aan functionele neurologische, klinisch toegepaste neurologische kennis kunnen aanvullen om betere oplossingen te kunnen bieden, aan diegenen die de pech hebben met neurologische aandoeningen te maken hebben. Dat gezegd hebbende, besef ik dat hier waarschijnlijk een vinger op de zere plek wordt gelegd die op dit moment zeker aanwezig is in de Nederlandse gezondheidszorg.

Persoonlijk heeft het woord neuroloog voor mij een nare bijsmaak

Als ik eerlijk ben moet ik bij het voorgaande wel melden dat ik waarschijnlijk bevooroordeeld ben door mijn eigen persoonlijke ervaring en door die van letterlijk vele duizenden patiënten die ik zelf heb mogen zien in de afgelopen 30+ jaar. Ook mijn moeder die te maken had met de gevolgen van een reeks ongevallen en daardoor onder andere hersenstam migraines ontwikkelde, werd in het ziekenhuis bestempeld als psychisch gestoord (oftewel een functioneel neurologische aandoening, ook wel conversie stoornis genoemd, waarbij er iets psychisch mis is/je jezelf dingen inbeeldt) omdat de neurologen aanvankelijk niet herkenden wat er aan de hand was. Met de juiste behandeling en training was dit zogenaamde psychische probleem wel aan te pakken en in te perken!

Later maakte ik eenzelfde grove fout mee met Linda, mijn beste vriendin. Zij kreeg op jonge leeftijd een zwaar herseninfarct, dit werd niet onderkent waardoor ze te laat werd behandeld. Men liet haar in het ziekenhuis na haar infarct bijvoorbeeld vijf en een half uur wachten voordat er werd ingegrepen. Ditzelfde gebeurde bij haar tweede infarct achter het rechter oog. De revalidatie die na 6-7 maanden werd stopgezet, leverde op dat ze nog steeds in een rolstoel zat en slechts enkele woorden kon spreken. Het feit dat er meer dan 5 uur werd gewacht met behandeling of onderkenning van de duidelijke problematiek, werd overigens in beide gevallen niet vermeld in haar medisch-dossier. Er werd tegen haar gezegd dat ze nooit meer normaal zou kunnen lopen of praten. Ze bewees het tegendeel door eigenwijs te zijn en met de nieuwste kennis (vooral kennis op het gebied van functioneel neurologische/ toegepaste neurowetenschappelijke kennis) op dit gebied aan de slag te gaan, en heeft hiermee iedereen laten zien dat verdere verbetering/revalidatie mogelijk is na de eerste 6 maanden. Bij haar verdere revalidatie heeft ze van geen enkele neuroloog of revalidatie-specialist hulp ontvangen. Mijn moeder en Linda zijn twee voorbeelden, uit alleen al mijn persoonlijke omgeving, die laten zien dat het huidige systeem forse beperkingen kent en dat het mogelijk is dat toegepaste neurologische kennis - ook al is die in het buitenland verkregen -een essentiële en welkome aanvulling kan vormen op de bestaande (in mijn ogen veelal beperkte) mogelijkheden wanneer er sprake is van neurologische aandoeningen.

Begrijp me overigens niet verkeerd

Begrijp me overigens niet verkeerd, ik heb niets tegen neurologen of artsen in het algemeen (veel van mijn vrienden en familieleden zijn medisch specialist), en denk dat ze heel belangrijk werk doen en onmisbaar zijn. Wat ik wel heel duidelijk wil maken met deze persoonlijke blog, is dat het tijd wordt om niet alleen te luisteren naar het oordeel van de traditionele behandelaren in de gezondheidszorg, wanneer het aankomt op neurologische aandoeningen en wat er mee gedaan zou kunnen worden.

Bekijk hier de wetenschappelijke referenties betreft dit onderwerp. 

Wetenschappelijke referenties

Stay connected with news and updates!

Join our mailing list to receive the latest news and updates from our team.
Don't worry, your information will not be shared.

We hate SPAM. We will never sell your information, for any reason.